2) مهارت هایی را انتخاب کنید که به جای موضوعات خاص ، روی آنها کار شود.

اهداف آموزش متمرکز بر کمک به دانش آموزان در ایجاد مهارتهایی است که برای آینده خود نیاز دارند. این مهارت ها شامل توانایی همکاری ، نوشتن خوب ، خواندن بین خطوط ، استنباط معنا ، سازماندهی اطلاعات ، یافتن راه حل برای مشکلات ، تحقیق م effectivelyثر و کسب اطلاعات درباره جایگاه آنها در جهان است.

دانش آموزان وقتی مجبور به مباحث خاص می شوند ، توانایی خلاقیت و تمرکز روی یادگیری اطلاعاتی را که به نظرشان مربوط به زندگیشان است محدود می کنند. به عنوان مثال ، به جای اینکه از دانش آموزان بخواهید تمام پروژه های کامل روی یک حیوان را تکمیل کنند ، چرا در مورد چند مهارت هدف تصمیم نگیرید و یک راهنمای پروژه ایجاد کنید که به جای آن برای بسیاری از موضوعات مختلف قابل استفاده باشد؟ به این ترتیب ، دانش آموزان می توانند در مورد آنچه می خواهند بیشتر بدانند تمرکز كنند ، در حالی كه از رهنمودهای شما پیروی می كنند تا مطمئن شوند مهارتهای مورد نظر شما در حال توسعه است.

اگر می خواهید دانش آموزان مجموعه ای از مشکلات مرتبط با چیزی را تعریف کنند و با هم تلاش کنند تا راه حل های قابل قبولی برای این مشکلات پیدا کنند ، نیازی نیست که هر گروه دقیقاً روی یک موضوع کار کنند. این همچنین باعث می شود که به جای گوش دادن به نسخه هر دانش آموز از همان مورد ، وقتی که زمان ارائه پروژه ها فرا می رسد ، همه چیز بسیار جالب تر شود!

3) به دانش آموزان دستورالعمل هایی بدهید که امکان فردیت را فراهم کند.

پس از انتخاب مهارت ها یا محتوایی که می خواهید کانون پروژه شما باشد ، دستورالعمل هایی ایجاد کنید که از فردیت و خلاقیت دانش آموز پشتیبانی کند. به جای تهیه لیستی از سوالات خاص با پاسخ های خاص (مانند س questionsالات "زیستگاه خرس گریزلی") ، دانش آموزان را در دستورالعمل خود به سمت پاسخ های بازتر هدایت کنید.

با استفاده از س questionsالاتی از جمله "ذکر سه واقعیتی که هنگام تحقیق در مورد موضوع تعجب آور بودید و توضیح دهید که چرا آنها شما را متعجب کرده اند" ، "بر اساس اطلاعاتی که جمع آوری کرده اید ، توضیح دهید که چرا فکر می کنید ____ اتفاق می افتد" و "توضیح ده ده چیز برتر مردم باید در مورد موضوع خود بدانید تا بتوانید آن را به خوبی درک کنید.

در دستورالعمل شما باید مهارتهایی که دانش آموزان بر روی آنها کار می کنند ذکر شود ، بنابراین آنها از آنها آگاه هستند و می توانند به طور فعال در توسعه آنها کار کنند. اگر می خواهید دانش آموزان با دموکراسی و نحوه کار دولت و همچنین مهارت های حل مسئله خود آشنا شوند ، به آنها بگویید کشور خود را بسازند - از نظر ساختار و دولت شبیه ایالات متحده آمریکا یا کانادا - اما با استعداد خاص خود در ، می تواند یک روش جذاب برای انجام آن باشد. اجازه دهید برخی از بیت های دیوانه در قانون اساسی آنها گنجانده شود ، یا حتی انتخاباتی که رای دهندگان به جای آوردن شناسنامه ، خود را به اشعه ایکس بسپارند.

برای تکمیل پروژه ، آنها باید در مورد دولت مورد نظر شما تحقیق کنند و با استفاده از اطلاعات به عنوان مبنای خلاقیت های خود ، این کار را حتی بیشتر کنند.

2 برگ زبانی

4) دانش آموزان را تشویق کنید تا هنگام همکاری نقش های مختلف را بر عهده بگیرند.

برای اینکه همه دانش آموزان درگیر یک پروژه شوند ، به آنها اجازه ندهید که به راحتی آن را متلاشی کنند و بعد از اینکه هر دانش آموز به طور جداگانه بخشی از آن را پوشش داد ، آن را دوباره کنار هم قرار دهید. همکاری در دنیای واقعی شامل این است که بتوانید در هر قسمت از یک کار با هم کار کنید ، در حالی که یاد بگیرید سازگار شوید و مشکلات را هنگام بروز آنها حل کنید.

هنگام تقسیم وظایف ، برخی از تمرینات عالی دانش آموزان خود را از ما می گیرد! بسته به نیاز پروژه ، شما می توانید طراحان گرافیک ، مدیران ، سازمان دهندگان ، محققان و غیره داشته باشید. در حالی که به عنوان مثال یک دانشجو "مسئول" گرافیک نامیده می شود ، آنها هنوز هم با ورودی بقیه کار می کنند تیم - دقیقاً مانند نحوه همکاری بزرگسالان در پروژه ها در "دنیای واقعی".

آنها را تشویق کنید تا در صورت لزوم ، بر اساس نقاط قوت تیم خود یا مهارتهایی که هر دانش آموز برای رشد نیاز دارد ، نقش خود را تغییر دهند. هیچ دانش آموزی نباید همیشه "مسئول" یا "تأیید" همه کارها باشد.